niedziela, 20 marca 2011

Kliwia pomarańczowa roślina łatwa w uprawie

Kliwia pomarańczowa (Clivia minata) jest rośliną słynącą z dekoracyjnych kwiatów, pojawiających się w okresie od lutego do maja. Pęd kwiatostanowy osiąga wysokość ok 50 cm. Kliwia pochodzi z Afryki Południowej.



Uprawa kliwii:

STANOWISKO:
Jasne ale nie w pełnym i silnym słońcu. Odpowiada jej parapet północny, wschodni.
Latem może stać na balkonie lub tarasie.

PODLEWANIE:
Po kwitnieniu nadal podlewamy roślinę regularnie. Niech gleba przeschnie przed kolejnym podlaniem. Kliwia lubi stale wilgotną ziemię. Ale uwaga, żeby jej nie przelać. Jest to częsty błąd. Wodę z podstawki wylewamy, w innym przypadku zaczną gnić korzenie.
Zimą podlewamy rzadko. Kiedy na roślinie pojawią się pąki kwiatowe, zaczynamy ją regularnie podlewać.


TEMPERATURA:
Jest bardzo ważna, zwłaszcza w okresie spoczynku czyli zimą, roślinie należy zapewnić niską temperaturę 10- 15 stC. To na wiosnę pobudzi ją do kwitnienia.

NAWOŻENIE:
Nawozimy od momentu przekwitnięcia do jesieni preparatami z małą ilością azotu. Zimą zaprzestajemy nawożenia zupełnie.

ROZMNAŻANIE:
Przez podział starej rośliny lub młode odrosty, które mają co najmniej 4 liście. Po kwitnieniu należy ściąć pęd jak najniżej podstawy, żeby nie wydał nasion. To znacznie osłabia roślinę i może nie zakwitnąć w przyszłości.

Przy kwitnieniu nie wolno obracać rośliny, gdyż hamuje to jej dalsze kwitnienie.
Szkodniki które atakują roślinę to tarczniki i wełnowce.


wtorek, 15 marca 2011

Przebiśnieg kiedy kwitnie, jak uprawiać

Śnieżyczka przebiśnieg (Galanthus nivalis) zwana potocznie przebiśniegiem. Jest pierwszym zwiastunem zbliżającej się wiosny. Przy cieplejszej zimie może kwitnąc już pod koniec lutego, zwyczajowo kwitnie w marcu.

Jest to bylina cebulkowa. Sadzi się ją kępami na klombach lub w trawie. Wyrasta na wysokość 15 cm.
Przebiśnieg w zależności od odmiany może różnić się wielkością zielonych lub żółtych plamek, kwiaty mogą być pełne.
Cebulki należy wysadzać na przełomie sierpnia i września. Rośliny uprawiać na stanowisku cienistym lub półcienistym z glebą lekką, żyzną i wapienną.
Przebiśniegi w warunkach naturalnych są prawnie chronione.

niedziela, 13 marca 2011

Kaktusy pielęgnacja

Kaktusy pochodzą z Ameryki. Można spotkać je od Meksyku po Chile. Rosną w regionach skalistych, na terenach piaszczystych, ale nie na piaszczystych pustyniach typu Gobi. Jeżeli zapewnimy kaktusom warunki uprawy zbliżone do tych naturalnych, możemy spodziewać się sukcesów w uprawie. A nawet tego, że zakwitną.



PODŁOŻE:
Podłoże musi być lekkie i przepuszczalne. Odpowiednia jest mieszanka piasku, zwykłej ziemi oraz keramzytu. Na dno należy zastosować drenaż w postaci żwiru lub kamyków. Woda nie może zbierać się na dnie gdyż będzie powodować zagniwanie korzeni.

OŚWIETLENIE:
Wszystkie kaktusy (z wyjątkiem epifitycznych jak np. grudnik) wymagają dużo światła i słońca. Odpowiada im parapet południowy. Jednak latem temperatura na takim parapecie może przekraczać 40st C, dlatego należy uchylać okno lub cieniować rośliny. Kaktusy z włoskami lepiej znoszą palące słońce.
Kaktusy latem dobrze czują się na dworzu, warto wynieść je na balkon, do szklarni. Ale trzeba osłaniać je przed deszczem i wiatrem.

PODLEWANIE:
Latem należy rośliny podlewać obficie. Skąpe podlewanie powoduje nawilżenie tylko wierzchniej warstwy gleby, woda nie dociera do korzeni głębiej schowanych. Dlatego należy nie bać się podlać kaktusy obficiej, ale nie codziennie. Należy poczekać aż ziemia przeschnie. Należy również zapewnić rośliną odpowiedni odpływ wody z doniczki. Zimą kaktusy nie wymagają podlewania. Najlepiej o nich zapomnieć. Chyba, że w pomieszczeniu utrzymuje się temp. 20 st C, wówczas raz na jakiś czas, należy je podlać niewielką ilością wody.

NAWOŻENIE:
Zimą zaprzestajemy. W okresie wegetacyjnym czyli od marca do września warto rośliny regularnie zasilać niewielką ilością nawozu w płynie. W sklepach ogrodniczych można kupić specjalne pożywki dla kaktusów, bez azotu.

OKRES SPOCZYNKU ZIMOWEGO:
Jest bardzo ważny. Wpływa na prawidłowy wzrost i rozwój kaktusów latem oraz na kwitnienie. Niedostateczna ilość światła zimą oraz wysoka temperatura w pomieszczeniu wpływają na pokrój roślin. Stają się nienaturalnie wydłużone.
Jeżeli chcemy temu zapobiec rośliny przygotowujemy już we wrześniu do spoczynku ograniczając podlewanie, pod koniec października zaprzestajemy całkowicie. Idealną temperaturą spoczynku jest 10-12 stC.

sobota, 26 lutego 2011

Jak pielęgnować zroślichę

Zroślicha stopowcowa (łac. Syngonium podophyllum) jest pnączem. Dorasta do ponad 100 cm. Wspina się po podporach tworząc gęstą kulę. Pochodzi z Ameryki Południowej: Meksyku, Salwadoru, Gwatemali i Kostaryki. Poniżej znajduje się opis jak ją pielęgnować.

Światło: roślina wymaga stanowisk jasnych. Z moich obserwacji wynika, że roślina spokojnie rośnie w miejscach mniej widnych. Nie wystawiać jej bezpośredniego na promienie słoneczne np. na parapet południowy. Wówczas zroślicha gorzej się rozwija.

Podlewanie: regularne w zależności od pory roku 1 -2 razy w tygodniu. Przed podlewaniem wierzchnia warstwa gleby powinna być sucha. Podczas zimowego spoczynku należy podlewać niewielką ilością wody.

Nawożenie: umiarkowane, zimą zaprzestać, w okresie wegetacyjnym raz na 2 tygodnie

Przesadzanie: Rośliny przesadzać na wiosnę, kiedy korzenie wystają z doniczki. Wówczas przesadzamy do doniczki o rozmiar większej. Odpowiednia ziemia to mieszanka torfu, przekompostowanych liści oraz ziemia ogrodnicza.

Temperatura: optymalna temperatura 15- 20°C

Rozmnażanie: należy uciąć kawałek pędu, może być z liściem, tak aby zawierał zaczątki korzeni. Należy umiejscowić je w zwilżonej glebie i przykryć folią, żeby zwiększyć wilgotność powietrza. Po kilku tygodniach roślina powinna wypuścić korzenie.

Roślina wybarwia liście na biało pod wpływem większej ilości światła.
Jeżeli roślina znajduje się w przeciągu może zostać zaatakowana przez wełnowce i tarczniki

Uwagi: Wszystkie części rośliny są trujące. Powodują podrażnienia błon śluzowych Dlatego warto trzymać je z dala od kotów, które lubią ją skubać.



sobota, 19 lutego 2011

Jak pielęgnować hoję

Hoya carnosa czyli hoja różowa (woskownica) pochodzi z Chin, a także tropikalnych lasów Australii. Jest epifitem, który rośnie na drzewach. Jest wdzięcznym pnączem domowym o mięsistych liściach z białymi plamami. Białe kwiaty zebrane w baldachy silnie pachną. A co zrobić żeby efektownie zakwitła?

Hoya wymaga stanowiska dobrze słonecznego ale nie bezpośrednio w słońcu. Optymalna temperatura latem to 18- 20 °C, a zimą 10- 15°C czyli dość chłodno.

Nie lubi przestawiania w inne miejsce, wówczas może słabej kwitnąć, Pędy kwiatowe wypuszcza z kątów liściowych. Po przekwitnięciu nie należy ich ścinać, gdyż kwitną na nich ponownie. Kiedy pojawiają się pąki kwiatowe nie obracać rośliny, bo łatwo opadają.

Jeżeli roślina nie kwitnie należy zapewnić jej więcej światła, przenieść ją bliżej okna. Gdy pojawiają się brunatne plamy na liściach jest to oznaka poparzenia słonecznego, skutek zbyt silnego nasłonecznienia.

Należy przesadzać ją do ziemi doniczkowej, a na dno wysypać kamyczki np. keramzyt, żeby zapewnić odpływ wody.

Roślina jest wrażliwa na przelanie wodą. Nadmiar powoduje zgniliznę korzeniową. Zimą ograniczamy podlewanie tak, żeby bryła korzeniowa była lekko mokra (podlewać raz na 2 tygodnie), natomiast latem podlewanie raz na tydzień powinno wystarczyć. Wymaga częstego zraszania wodą, gdyż lubi dużo wilgoci w powietrzu. Jeżeli jest zbyt suche powietrze mogą wystąpić szkodniki tj. przędziorki.

Jest to roślina specyficzna co do przesadzania. Jeżeli jest młoda można ją swobodnie przesadzać na wiosnę. Im jest starsza tym rzadziej albo w ogóle jej nie przesadzać. Wówczas warto zapewnić jej większą doniczkę.

Hoja nie lubi przeciągów.

sobota, 29 stycznia 2011

Jak Pielęgnować Drzewko Szczęścia

Grubosz drzewiasty (łac. Crassula argentea) potocznie nazywany drzewkiem szczęścia. Jest popularną rośliną doniczkową, która pochodzi z Afryki Południowej – Kraj Przylądkowy, Natal. Grubosz nie sprawia trudności przy uprawie, a przy tym jest doskonały do bonsai.

Jego grube liście mogą magazynować znaczną ilość wody, dlatego z łatwością przeczekuje okresy suszy. Nadmierne podlewanie jest najczęstszą przyczyną obumierania rośliny. Dlatego preferuje się podlewać roślinę obficie ale po tym jak ziemia w doniczce całkowicie przeschnie. Zimą należy trzymać raczej sucho. Drzewko szczęścia nie wymaga zraszania liści.
Nie wymaga częstego nawożenia, wystarczy 2 – 3 razy w roku, wiosną oraz latem.
Latem drzewko szczęścia wynosimy na balkon lub do ogrodu, można również zakopać z doniczką w ziemi. Jeżeli nie mamy takich możliwości stawiamy na dobrze oświetlony parapet. Zimą natomiast przenosimy ją do chłodnego (6 – 10 °C) ale jasnego pomieszczenia, z dala od kaloryferów.
Charakterystyczną cechą grubosza jest to, że lubi różnicę temperatur między dniem i nocą. Za dnia preferuje 20- 22 °C, natomiast nocą 10 °C. Takie warunki są zbliżone do tych naturalnych panujących w Afryce.
Drzewko szczęścia preferuje dużo światła, jednak zbyt ostre letnie słońce może spowodować żółknięcie i marszczenie blaszek liściowych. Wówczas rośliny należy przestawić w inne miejsce. Natomiast w cieniu rośliny przestają się rozwijać, chorują, a nawet mogą zamierać.
Gleba w doniczce powinna być przepuszczalna z dużą ilością piasku oraz dodatkiem żyznej ziemi liściowej, bez torfu. Przy przesadzaniu należy zwrócić uwagę aby na dnie była gruba warstwa drenażu.
Roślinę należy przesadzać, gdy korzenie nie mieszczą się w doniczce. Najlepiej sprawdzić czy korzenie nie wychodzą przez otwory odpływowe. Zabieg ten można wykonywać o każdej porze roku. Jeżeli roślina jest już starsza, można dosypywać jedynie świeżej, żyznej gleby na wierzch. To w zupełności wystarczy takiej roślinie do dalszego rozwoju.

piątek, 28 stycznia 2011

Jak Pielęgnować pnącze Epipremnum

Epipremnum złote (łac. Epipremnum aureum) jest łatwe w uprawie.
Nie wymaga zbyt dużych zabiegów pielęgnacyjnych, a odznacza się bujnym wzrostem. Polecana jest dla osób, które nie mogą poświęcić zbyt dużo czasu na pielęgnację roślin.


Roślina ta pochodzi z ciepłych klimatów Wysp Salomona i Nowej Gwinei. Swoją drogą czy wiecie gdzie to jest? Tam gdzie ludzie chodzą prawie na golasa, bo tak tam ciepło.:)
Epipremnum jest rośliną pnąca lub zwisającą. Wymaga stanowiska jasnego, jednak nie bezpośrednio ustawionego na parapecie. Zakres temperatury w której dobrze się czuje to 18 – 22 st C. Co do podłoża to każda gleba przeznaczona do kwiatów domowych będzie odpowiednia.
Nawożenie zimą jest nie wskazane. Nawozić zaczynamy od marca, kiedy dzień jest już stosunkowo długi, a roślina powoli zaczyna budzić się z zimowego snu. Wówczas nawóz stosujemy 1 – 2 razy w tygodniu, aż do jesieni.
Roślina nie lubi nadmiernej wilgoci i niskiej temperatury.
Roślina jest też łatwa w rozmnażaniu. Wystarczy uszczyknąć wierzchołki pędowe wraz z widocznymi ciemnymi, brązowymi „kulkami”. Są to zaczątki korzeni. Po włożeniu do wody za kilka tygodni roślina powinna puścić korzenie. Wówczas przesadzamy roślinę do doniczki z glebą.

Im więcej światła będzie miała roślina, tym powierzchnia liści będzie intensywniej przebarwiona na biało.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails